Kinderen verdienen echt lekker eten!
Toen ik een dochtertje kreeg ben ik goed gaan nadenken over eten, en speciaal over eten voor baby's. Ik hou van lekker eten en ik wilde voor mijn dochter dus geen potjes fabrieksvoer uit de supermarkt. Ik ben alle babyhapjes zelf gaan koken. Met veel plezier, helemaal toen ze mijn brouwsels heerlijk vond! Babyhapjes uit eigen keuken dus. Verse ingrediënten van de markt, ik doe inkopen naar het seizoen, zoveel mogelijk biologisch.
Inmiddels is ze twee en eet ze al lang gewoon met de grote mensen mee. Geen babyhapjes meer dus. Ik laat haar alles proeven wat er te proeven is, met als doel: een kind dat alles lust. Op deze site doe ik verslag van onze smaken-ontdekkingstocht en deel ik alle recepten.
Ze eet nog steeds goed en ze lust alles. Nou ja, bijna alles.
Ingrediënten
aardappel abrikozen amandelen appel aubergine azijn banaan basilicum bietjes bloem bloemkool bosui boter broccoli brood citroen courgette crème fraîche ei gember kaas kaneel kardemom knoflook koriander melk nootmuskaat olijfolie paprika pasta peper peterselie pompoen prei rijst selderij sinaasappel sjalot slagroom suiker tomaat ui vanille wortel yoghurt
Recepten met spek
Daube provençale (Provençaalse stoofschotel) 
N is deze vakantie veranderd in een echte vleeseter. Ze vond vlees altijd al wel lekker en ze wilde altijd al wel een stukje proeven, maar nu wil ze opeens veel grote stukken vlees. Dus heb ik een heerlijk Provençaals vleesgerecht voor haar gemaakt: daube provençale. Een stoofschotel van rundvlees met rode wijn (provençaalse wijn natuurlijk!) die vele uren moet stoven op een heel zacht vuurtje, zodat alle alcohol eruit is verdampt als het klaar is. Het gerecht wordt gemaakt van schenkel en andere stukken uit de achterpoot van het rund. Daar zit vlees met behoorlijk wat
Fagotins d’haricots verts
Met de auto naar Zuid-Frankrijk is een lange rit, zeker als je pas anderhalf bent en de hele tijd vast zit in een autostoeltje. Daarom hadden we besloten de reis in drie dagen te maken, de eerste dag van Amsterdam naar Thionville in Noord-Frankrijk, waar een mooi château op ons wachtte. N hield zich vrij goed – of eigenlijk sliep ze het grootste gedeelte van de reis. In het restaurant van het hotel stal ze de show door naar iedereen lief te lachen en te zwaaien, dus wilden ze met liefde een bordje aardappelen en groenten voor haar maken. We konden dus gezellig met z’n drieën aan tafel. Het bordje voor N bestond
Zelfgemaakte paté
Kinderen moeten lever eten, las ik. Da’s goed voor ze omdat er veel ijzer in zit, en andere waardevolle voedingsstoffen. Maar niet te vaak, want lever bevat ook veel vitamine A en daar mag je niet teveel van. Een keer per week dus, dat schijnt heel goed te zijn. Ik was blij toen ik het las, ik zag het vooral als een uitdaging om weer eens zelf paté te maken. Want als ik N lever ga geven, dan toch zeker lèkkere lever! Ik heb vroeger best vaak paté gemaak, maar al jaren niet meer. Het is leuk om te doen, herinner ik me. En je scoort een heleboel
Linzensoep
Linzen zijn geweldig. Ze hebben een beetje een geitenwollensokken-imago en sommige mensen moeten zelfs een beetje gniffelen als ze horen dat ik linzen lekker vind. Maar lekker zijn ze. Zeker de grijs-groene linzen uit Le Puy, en die uit Italië. Linzen uit Le Puy hebben zelfs een beschermde oorsprongbenaming (appellation d’origine contrôlée), wat betekent dat ze zo bijzonder zijn dat alleen linzen uit Du Puy zich linzen uit Le Puy mogen noemen. Niet dat dat nou zoveel betekent, want als je je linzen Lentilles Dupuis noemt