-
Kinderen verdienen echt lekker eten!
Toen ik een dochtertje kreeg ben ik goed gaan nadenken over eten, en speciaal over eten voor baby's. Ik hou van lekker eten en ik wilde voor mijn dochter dus geen potjes fabrieksvoer uit de supermarkt. Ik ben alle babyhapjes zelf gaan koken. Met veel plezier, helemaal toen ze mijn brouwsels heerlijk vond! Babyhapjes uit eigen keuken dus. Verse ingrediënten van de markt, ik doe inkopen naar het seizoen, zoveel mogelijk biologisch.
Inmiddels is ze twee en eet ze al lang gewoon met de grote mensen mee. Geen babyhapjes meer dus. Ik laat haar alles proeven wat er te proeven is, met als doel: een kind dat alles lust. Op deze site doe ik verslag van onze smaken-ontdekkingstocht en deel ik alle recepten.
Ze eet nog steeds goed en ze lust alles. Nou ja, bijna alles.
Ingrediënten
aardappel abrikozen amandelen appel aubergine azijn banaan basilicum bietjes bloem bloemkool bosui boter broccoli brood citroen courgette crème fraîche ei gember kaas kaneel kardemom knoflook koriander melk nootmuskaat olijfolie paprika pasta peper peterselie pompoen prei rijst selderij sinaasappel sjalot slagroom suiker tomaat ui vanille wortel yoghurtLaatste reacties
- Jolanda op Courgette, aardappel en ei
- Nathalie van de Pol op Wat mag mijn baby eten?
- Floor op Wat mag mijn baby eten?
- Mark Langohr op Pasta met gedroogde tomaten en gepofte paprika
- Heleen op Pompoentaart (pumpkin pie)
-
Laatste berichten
Recepten met sjalot
Spaghetti met walnoten en gorgonzola 
De verse, natte walnoten zijn er weer! Ze worden nat genoemd omdat ze niet gedroogd zijn. Maar heel erg sappig zijn ze niet. Lekker wel! De walnoten die overal aan de boom hangen (als je erop let zie je overal noten, ook vaak in stadsparken) zijn zo ongeveer nu klaar om te plukken. Dat vraagt natuurlijk om een notenreceptje. Met pasta. Niet bepaald een lichte maaltijd, maar heel geschikt voor dit regenachtige weer!
Als je niet van plukken houdt zijn verse walnoten ook verkrijgbaar bij Turkse winkels. Daar hebben
Kip met champignons en dragon
Door het koele, natte weer komen er vanzelf al weer allemaal herfstrecepten in mijn hoofd naar boven. Eigenlijk wil ik ze nog even wegdrukken want ik hoop nog steeds dat de zomer alsnog komt. (Een paar heerlijk warme nazomerweken zou zo heerlijk zijn!). Maar N was zielig en hangerig vandaag, ze voelde zich niet zo lekker. En dus heb ik er maar aan toegegeven, want herfstrecepten zijn zo’n heerlijk comfort food. Paddestoelen dus. In room. Met kip, omdat daar magische geneeskracht in schijnt te schuilen. Wel biologische kip kopen he!
Risotto rosso
Hoewel N nog steeds een erg goede eter is (“meer! meer!“) stop ze niet meer zomaar alles in haar mond. Ze is kritischer geworden. Vooral op groene dingen, helaas. De kleinste frutseltjes peterselie en basilicum worden de laatste tijd regelmatig uit het eten gepeuterd. De eerste keer schrok ik daar erg van: verschillende mensen hadden me al gewaarschuwd dat er een periode zou komen dat ze kieskeuriger zou worden met eten. Dat ze dingen niet meer zou lusten, en dat er zelfs woede-uitbarstingen te verwachten waren aan tafel. Dat laatste is
Aardappelsalade en bietjes met vinaigrette
Ongelooflijk, wat een hitte gisteren! Het was 29 graden in huis, alle ramen en deuren stonden open, maar er was geen zuchtje wind dus N en ik lagen nat van het zweet op de grond te zuchten, geen puf om te keten. Maar wel enorm dorstig natuurlijk. Dus was het een uitstekende dag om N voor het eerst watermeloen te laten proeven. Vorige zomer was ze daar nog te klein voor, dus ze had het genoegen nog nooit mogen smaken. Maar nu ze een volledig gebit heeft en een uitgesproken voorkeur voor rode, plakkerige dingen, leek me de tijd rijp. Daar was ze het van harte mee eens! Alleen
Albóndigas (Spaanse gehaktballetjes in saus)
Speciaal voor mijn neef Don Francisco die tapas-kok wil worden, en voor N die de laatste tijd haast alleen nog maar rode dingen en vlees wil eten maak ik vandaag albóndigas. Een van de klassiekste tapas; ik ben volgens mij in Spanje nog nooit een tapasbar tegengekomen die ze niet op de kaart heeft, deze pittige gehaktballetjes in tomatensaus. En zoals dat gaat met klassiekers heeft iedereen het enige juiste recept en smaken ze overal anders. Van varkens-, lams- of rundvlees, met scherpe pepersaus of juist romig zachte tomatencrème, alles is
Paddenstoelensalade met croûtons
Maandblad Ouders van Nu vroeg een tijdje geleden of ze me mochten interviewen over Kokenvoormijndochter. Dat mocht, ik praat er graag over en ik vind de aandacht voor m’n website natuurlijk leuk. Maar ik had wel een voorwaarde: foto’s zijn prima, maar geen portretten van N. Dat haar vader het toevallig leuk vindt om in een blad te staan betekent niet automatisch dat zij er ook in moet. Dat mag ze lekker zelf bepalen als ze groot is. Daar moest de redactie even over nadenken want babyfoto’s zijn nogal een belangrijk
Zwarte kool met kappertjes en croûtons 
Ha, weer eens een groente gevonden waar ik nog nooit van gehoord had: zwarte kool. Lag bij een van m’n lievelingsgroentewinkels, Helal Et Gida in Amsterdam-Oost. Prachtige donkergroene (niet echt zwarte) lange stelen die me eerst aan snijbiet deden denken, maar dan grover. Maar het bleek dus kool te zijn. Ik heb een paar stelen meegenomen om mee te experimenteren. Zwarte kool is ontegenzeglijk kool: het heeft een duidelijk koolgeur. De witte stengels zijn erg stug, het groene blad een stuk minder.
Aardperensoep met pompoenpitten
De aardpeer – of topinamboer – is een lekker ding. Hij smaakt wat naar artisjok, een beetje nootachtig, zoetig, je kunt er van alles mee doen en hij is volop te krijgen in deze tijd van het jaar. Maar erg bekend is ie niet. Misschien ligt dat aan z’n uiterlijk: het is een wat onooglijk knolletje met bulten. Maar laat je daardoor niet afschrikken. Aardperen zijn heerlijk gepoft of gebakken – met wat vinaigrette – maar je kunt ze ook koken tot ze zo zacht zijn dat je er met de staafmixer een heerlijk gladde soep van kunt draaien. Ik heb aan deze soep een flinke hand pompoenpitten
Spaghetti met romige paddestoelen
Het valt niet langer te ontkennen: de herfst komt eraan. Ik heb er altijd een beetje moeite mee, met afscheid nemen van de zomer. Maar als ik dan denk aan de heerlijkheden die de herfst brengt, en dan is het leven toch wel weer erg mooi. Want in september komen de nieuwe appels en peren, er zijn volop pruimen en bramen, en het einde van de zomer zorgt natuurlijk voor heerlijke paddestoelen.
Op de Nieuwmarkt staat op zaterdag een prachtige paddestoelenkraam.