Kinderen verdienen echt lekker eten!
Toen ik een dochtertje kreeg ben ik goed gaan nadenken over eten, en speciaal over eten voor baby's. Ik hou van lekker eten en ik wilde voor mijn dochter dus geen potjes fabrieksvoer uit de supermarkt. Ik ben alle babyhapjes zelf gaan koken. Met veel plezier, helemaal toen ze mijn brouwsels heerlijk vond! Babyhapjes uit eigen keuken dus. Verse ingrediënten van de markt, ik doe inkopen naar het seizoen, zoveel mogelijk biologisch.
Inmiddels is ze twee en eet ze al lang gewoon met de grote mensen mee. Geen babyhapjes meer dus. Ik laat haar alles proeven wat er te proeven is, met als doel: een kind dat alles lust. Op deze site doe ik verslag van onze smaken-ontdekkingstocht en deel ik alle recepten.
Ze eet nog steeds goed en ze lust alles. Nou ja, bijna alles.
Ingrediënten
aardappel abrikozen amandelen appel aubergine azijn banaan basilicum bietjes bloem bloemkool bosui boter broccoli brood citroen courgette crème fraîche ei gember kaas kaneel kardemom knoflook koriander melk nootmuskaat olijfolie paprika pasta peper peterselie pompoen prei rijst selderij sinaasappel sjalot slagroom suiker tomaat ui vanille wortel yoghurt
Recepten met kaas
Winterpesto 
Klassieke pesto is een saus van basilicum, olijfolie, Parmezaanse kaas en pijnboompitten. Een beetje korrelig van structuur, lekker pittig, heerlijk. Maar je kunt natuurlijk ook andere kruiden gebruiken in plaats van basilicum. Pesto van rucola is een bekend voorbeeld, en pesto van waterkers vind ik ook lekker. Maar omdat het winter is en de verse kruiden niet in overvloed beschikbaar zijn, maak ik vandaag een winterpesto. Van ‘wilde’ spinazie en hazelnoten.
Parmigiana di melanzane
Ik kook graag met de seizoenen mee, maar ik ben toch ook wel heel blij dat er kassen bestaan, en importgroenten. Heerlijk, alle knollen en kolen, maar af en toe maak ik een uitzondering, gewoon omdat ik snak naar tomaten, of lekkere courgettes, of een rijpe mango.
Bij de groenteboer lagen prachtige ronde aubergines, enorme joekels. Ik nam er twee mee om een van mijn lievelingsgerechten te maken: Parmigiana di melanzane. Dat is een vegetarische schotel, lijkt wat op lasagne, maar er
Pasta met aardappel en worstvlees
De pastagerechten die we in Nederland eten zijn vaak zomers. Lekker met tomaten, met courgette, of andere zomergroenten. Maar in Italië wordt het natuurlijk ook gewoon winter, en zeker in het noorden eten ze dan stevige winterse kost. En dan bedoel ik echt stevig: ze schuwen er niet voor om aardappels door de pasta te doen. Dat klinkt voor ons een beetje raar: wij eten aardappels òf pasta. Maar in Italië zijn aardappels gewoon groenten, net als boontjes, aubergine of sla. Dus kun je daar aardappels èn pasta eten. En dan dat worstvlees,
Risotto met pompoen en saffraan 
Nu N bijna 1 jaar is, kan ze eigenlijk gewoon met de grote mensen mee-eten. Ik kook nog wel zonder zout en snij de ingrediënten iets fijner, maar verder kunnen we lekker hetzelfde eten. Nou ja, bijna. Dikke biefstukken en oesters krijgt ze nog niet. Maar dat eten we ook niet zo heel vaak. N eet meestal wel met een dagje vertraging: zij wil uiterlijk om half zeven ‘s avonds eten, en ik heb geen tijd om vóór half zeven een hele maaltijd te koken. Dus ik kook om zeven uur en bewaar een deel van de maaltijd in koelkast
Lasagne alla bolognese
Als de dagen korter en kouder worden groeit de behoefte aan lekker warm comfort-food. Stoofpotjes, rijk gevulde maaltijdsoepen en ovenschotels met een lekker glas rode wijn bijvoorbeeld. Dat comfort moet N natuurlijk ook beleven. Maar dan zonder dat glas wijn :) Dus de oven opgestookt voor maar meteen de klassiekste der klassieke ovenschotels: Lasagne alla bolognese. Het is riskant om iets ‘Bolognese’ te noemen want de kookpuristen voeren graag fel strijd over de vraag wat nou precies echt Bolognese is. Toen ik zelf eens in Bologna was
Stamppotje van schorseneren en rucola
Schorseneren zijn eigenlijk een wintergroente, maar ze lagen laatst al bij de groenteboer. Ik kreeg er meteen zin in! Deze harige bruine wortels zijn niet erg bekend meer, vroeger werden ze veel vaker gegeten. Dat snap ik wel want ze zijn wat lastig: bij het schillen komt een plakkerig melkachtig sap vrij dat zwarte vlekken op je handen maakt. Maar dat is erg eenvoudig te voorkomen door ze onder water te schillen. Gewoon de gootsteen vol laten lopen, schorseneren erin en schillen maar. Dan zie je dat ze van binnen prachtig wit zijn.
Gegratineerde pompoen met kaas
Op de markt vond ik een spaghettipompoen, die ik natuurlijk meteen gekocht heb vanwege de naam. Ik had er nog nooit van gehoord, bij thuiskomst vertelden de kookboeken me dat hij zo heet omdat je het vruchtvlees in spaghetti-achtige slierten uit de pompoen kunt trekken als hij gaar is. Ik was reuze benieuwd! Omdat het bepaald geen zomerse dag was heb ik er een ovenschotel van gemaakt. Lekker warm, met kaas en krokant korstje voor extra comfort. De pompoen leek bij mij trouwens niet echt op spaghetti, meer op